อ่านละคร สะใภ้จ้าว ตอนที่ 21/3 วันที่ 10 พ.ย. 58


อ่านละคร สะใภ้จ้าว ตอนที่ 21/3 วันที่ 10 พ.ย. 58

“เมื่อทั้งสองพระองค์ตามรอยมาถึงต้นไม้ใหญ่ ก็พบพระมเหสีและพระธิดาที่หลบซ่อนอยู่ก็เกิดรักแรกพบ”


“อ้าว จบแล้วซีฮะ”
“แต่ว่านางพระบาทใหญ่กลับกลายเป็นพระธิดา แต่นางพระบาทเล็กกลับเป็นพระมเหสี จึงเกิดงานแต่งงานแปลกประหลาด พ่อแต่งกับลูกสาว แม่แต่งกับลูกชายเพราะกะขนาดรอยเท้าผิด” มาลา วรรณา นางข้าหลวง หัวเราะระรื่น “ลูกกลายเป็นเมียพ่อ แม่กลายเป็นเมียลูก ลูกเป็นแม่เลี้ยงของสามีแม่ แม่กลายเป็นลูกสะใภ้ของสามีลูก ต่อมาทั้งสองคู่ก็ให้กำเนิดบุตรธิดามากมาย” 

คุณชายเล็กหัวเราะก๊าก “เรื่องนี้ตลกจังเลย เป็นแนวผิดฝาผิดตัวนะฮะนี่” 
มาลา วรรณาได้ทีเข้าคู่ “สลับคู่อลวน” / “สลับคนอลเวง ฮิ ฮิ ฮิ”

อ่านละคร

“แล้วเวตาลก็ตั้งคำถามต่อท้าววิกรมาทิตย์ว่า ลูกหลานที่เกิดจากนางทั้งสองนั้นจะนับญาติ เรียกขานกันอย่างไรดี”
“เออจริงเนอะ แล้วพระวิกรมาทิตย์ตอบว่ายังไงฮะ”
“ลองถามยายสาดูซีคะ” 
คุณชายเล็กนิ่วหน้าชะโงกไปใกล้ สบตาศรีจิตรา “นี่คุณอย่ามาเป็นแม่สื่อเลยฮะ ไม่เคยได้ยินบ้างหรือที่โบราณว่าแม่สื่อแม่ชัก”
มาลา/วรรณาต่อ “ไม่ได้วัว เอาตัวพันหลัก”
มาลาสงสัย “เอ๊ะ มันแปลว่าอะไรนะ”
วรรณาแปลให้ “แปลว่า สื่อไปสื่อมาเลยเสียท่าแม่สื่อเสียเอง ว้าย คุณชายเล็กพูดอะไรคะ”
ศรีจิตราเมินขยับตัว เท้าเปลือยพลิกมาอีกด้าน คุณชายเล็กมองแล้วใจวูบ “เอ้อ ขอโทษฮะ ผมนี่มันปากพล่อยจริงๆ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ”
“ผมขอตัวก่อนฮะ” คุณชายเล็กลุกไป ศรีจิตรามองตาม 
วรรณาบ่น “แปล๊ก แปลก คุณชายรองไม่เคยได้เห็น เห็นแต่คุณชายเล็ก”
“มาทายปริศนากันดีกว่า” มาลา วรรณา นางข้าหลวงวิพากษ์นิทานกันวุ่น ไม่รู้สายสนกลในใดๆ 
ศรีจิตรามองตามคุณชายเล็กถอนใจเฮือกใหญ่ 

เทอเรสหลังบ้านราชดำริ คุณสร้อยอยู่บนตั่ง สาลินนั่งอยู่บนพื้นกับอุ่นเรือน กำไล และแม่พิศนั่งโม่แป้งกันอยู่ 2 เด็กสาวก็ละลายน้ำดอกอัญชัน น้ำใบเตยอยู่ด้านหลัง 
คุณสร้อยตาเบิกโพลง “หา.....แกจะไปทำงานเบียร์ฮอลล์”
สาลินยิ้มพูดหน้าตาเฉย “สมัยนี้เขาเรียกไนต์คลับแล้วค่ะ”
“แกนะแก แกน่ะหลานพระยาพานทอง เชื้อสายขุนนางวางน้ำ มีศักดินางาหมื่น แต่แกกลับจะไปเป็นนังพ๊าสซะเน่อร์ นั่งชั่วโมงหรือ”
“หนูไปเป็นหัวหน้าประชาสัมพันธ์ต่างหากค่ะ แล้วที่นี่ไม่มีพาร์ทเนอร์ค่ะ”
“วุ๊ยนั่นแหละ ยังไงก็งานกลางคืน ทางแห่งความเสื่อมแหล่งอบายมุขที่อโคจร”
“หนูทำงานตอนกลางวันต่างหากคะ เขียนข่าว ส่งข่าว ส่งรูป ต้องทำช่วงกลางคืนบ้างก็แค่วันพิเศษ”
“หัวเด็ดตีนกระเด็น ฉันก็ไม่อนุญาตให้แกไปทำ แต่ที่แกลาออกจากห้องสมุดก็ดีแล้ว ฉันจะพาแกเข้าวังไปฝึกไปอบรมบ่มมารยาท ก่อนที่จะได้สนิทสนมกับคุณชายเล็ก” 
สาลินทำหน้าบึ้ง “คุณป้าขา แต่หนูคงไม่พิศวาสอีตาคุณชายเล็กนั่นหรอก”
“ว้าย....แกนะแก ของดีว่าเน่า ขี้เต่าว่าหอม” 
อุ่นเรือนรีบค้าน “คุณพี่คะ ถ้ายายสาไม่อยากคบคุณชายเล็ก ก็อย่าไปบังคับเลยนะคะ คราวยายศรีก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกมาหนนึงแล้ว อย่าให้ยายสาต้องไปเจออะไรแบบนี้อีกเลย แค่นี้ก็อับอายขายหน้าพออยู่แล้ว”
“นี่....แกกล้าดีมาพูดกับฉันอย่างนี้หรือ ไม่รู้ล่ะ ยังไงฉันก็ไม่อนุญาตให้แกไปทำงานไนท์คลับต่ำ ๆ นั่น”
“ค่ะ หนูรับทราบค่ะ”
“ยังดี ยังเชื่อยังฟังกันบ้าง”
“แต่หนูแค่มาเรียนให้ทราบเฉยๆ ไม่ได้มาขออนุญาตคุณป้าซักหน่อยนะคะ”
“แก” 
สาลินยิ้มหวาน อุ่นเรือนอ่อนใจ แม่พิศ กำไล 2 สาวใช้สบตากันสะใจ

ศาลาใหญ่ ศรีจิตราบีบมือสาลิน มองอย่างห่วงใย 
“ไม่ได้นะสา นายนั่นน่ะมันเสือผู้หญิงไม่ใช่หรือ คุณหญิงก้อยยังเอาตัวไม่รอด”
“สาว่าขนมพอสมกับน้ำยามากกว่า แต่ว่ากันตามจริง เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนักหรอกพี่ศรี”
“อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนใจเองนะสา”
“สารู้ แต่สาก็ต้องรักษาสัญญา” สาลินยิ้มขื่นๆ มองเลยไปยังตำหนักเล็ก “ในที่สุด สาก็ช่วยให้เขาสองคนลงเอยกันได้”
“โธ่เอ๋ย สา”
สาลินเปลี่ยนสีหน้า “สาจะทำแค่แป๊บเดียวแหละพี่ศรี จากนั้นสาก็จะเริ่มป่วน ทำเกเรอย่างให้เขาทนไม่ไหว จนต้องอัญเชิญสาออกจากงาน”
“แต่มันเสี่ยงเกินไปนะสา เกิดอะไรขึ้นมา ใครจะช่วยได้”
“สาก็หาคนช่วยเอาไว้บ้างแล้วล่ะค่ะ” สีหน้าสาลินบอกไม่ได้ว่ารู้สึกอะไร

ในปั๊มน้ำมันพุดซ้อน พุดซ้อนกับชบาทิพย์แต่งตัวเต็มเช่นเคย นั่งปรับทุกข์กันอยู่ในปั๊ม 
“ตกลง....อีรถเรามันซ่อมไม่ได้แล้วใช่ไหมแม่”
“ถ้าซ่อมก็เปลืองเงินเปลืองทองเปล่าๆ”
“งั้นไม่ซื้อใหม่ล่ะจ๊ะ” 
“ซื้อทำไมยะ แค่นี้ฉันก็จะตายอยู่แล้ว ปั๊มน้ำมันก็ไม่ได้กำไร สวนก็ทิ้งๆ ขว้างๆ ไม่มีดอกออกผลซักอย่าง ตอนนี้น่ะ หนี้ท่วมหัวท่วมหูฉันแล้ว”
“อ้าว หนูคิดว่าแม่รวย เป็นคหปัตนีของละแวกนี้” 
พุดซ้อนทำหน้าจะร้องไห้ มองไปนอกปั๊ม รถของสมชายแล่นมา 
“อุ๊ย พี่สมชายมาน่ะแม่” ชบาทิพย์วิ่งออกไปต้อนรับ
“แหม....อีชบา รสนิยมมันต่ำจริงๆ ไอ้พวกหาเช้ากินค่ำชอบนัก” พุดซ้อนตามมา ชบาทิพย์ช่วยสมชายเติมน้ำมันคุยกันหน้าเครียด พุดซ้อนออกมา “แหม....นายสมชาย พออยู่กับหนูชบาทิพย์ลำพัง ทำตีเสมอสนิทสนมเชียวนะ หวังจะเด็ดดอกฟ้างั้นเหรอ”
“เด็ดดอกฟ้า ดอกฟ้าตรงไหนหว่า” 
“แม่ ฟังก่อน พี่สมชายเขากำลังเล่าเรื่องพี่สาลิน”
“ยายสาลิน ทำไมเหรอ นายแก ไอ้เจ้าพลน่ะตามจีบอยู่ แต่อย่าหวังเลยนะว่าจะเด็ดดอกฟ้าได้น่ะ”
“โอย....คุณนาย ไม่ดอกฟ้งดอกฟ้าแล้วครับ คุณหม่อม เอ๊ย คุณพลเขาบอกผมเองคุณสาลินเขาจะไปทำงานให้คุณอัศนีย์แล้ว”
“คุณมหาเศรษฐี อัศนีย์ เถ – ลิง – การ น่ะเหรอ ไปทำงานอะไร” 
“ไนท์คลับที่เขาเปิดใหม่นี่ไงครับ ลงหนังสือพิมพ์แทบทุกฉบับ”
“หา...ไปทำงานโรงระบำจ้ำบ๊ะ บาร์กลางคืน ก็ไม่พ้นอีตัว อีนั่งชั่วโมง อีกะแหร่ง ชบาเตรียมเอารถออกลูก”
“รถไหนแม่ รถเราไม่มีแล้วนะ”
“เออ จริง ลืมไป งั้นไปทางน้ำลูก”

ศาลาท่าน้ำบ้านสวน มีเรือก๋วยเตี๋ยวจอดเทียบบันได ยายพิณกับเจ้าแกะซื้อก๋วยเตี๋ยว คุณตา คุณยายรอกินอยู่บนศาลา สาลินไม่เป็นอันกิน เอาชุดราตรีสีสวยที่เพิ่งตัดใหม่มาดึงด้ายเนาออก ดูความเรียบร้อย
“อาเจ็กดูหรือเปล่า มันจูบกันลิ้นปลิ้นเลย” 
“ว้าย เจ้าแกะ แกพูดอะไร”
“พูดถึงหนังกลางแปลงเมื่อคืนคับ”
“ฮ่อๆ งานวัดเมื่อคืน”
ยายพิณเล่า “งานวัดใต้เมื่อคืนค่า ฉายหนังฝรั่ง มันฟัดกันนัวเนียทั้งเรื่อง แถมนังนางเอกเดี๋ยวผ้าหลุด ผ้าหลุด เห็นนมอล่างฉ่าง อุจาดนัยน์ตาเป็นที่สุด” 
คุณยายเซ็ง คุณตาสงสัย “เอ ทำไมเอามาฉายได้” 
แกะอยากรู้ “ทำไมนางเอกถึงโชว์นมล่ะคับ ต้องนางอิจฉาถึงจะโชว์ไม่ใช่หรือ”
คุณยายอธิบาย “โลกมันเปลี่ยนไปแล้วน่ะซี เจ้าแกะเอ๊ย”
คุณตาสอน “แต่ว่าคนเราดีชั่วน่ะเขาดูที่จิตใจ ไม่ใช่ดูกันแต่ภายนอกนะ เจ้าแกะ”
เจ้าแกะยิ้มแหยๆ ไม่รู้เรื่อง แต่สาลินนิ่งฟังแล้วยิ้มนิดๆ จู่ๆ มีเรือแจวลำหนึ่งพรวดมาเทียบเรือก๋วยเตี๋ยว เรือเจ๊กเอียงวูบ “ไอ้ย่า เค้าเป๋อ้า”
“ว๊าย อกอีแป้นแล่นลึกเข้าตึกแขก” ยายพิณตกใจ
“อิฉัน พุทธชาดเองค่ะ” 
ทุกคนมองไปเห็นเรือแจวลำเล็ก ชบาทิพย์พายหัว พุดซ้อนคัดท้าย มีของที่จ่ายมาอยู่กลางเรือ
“อ้าว แม่คุณ รถราหายไปไหนล่ะจ๊ะ ถึงมาพายงัดอยู่อย่างนี้”
“รถมันพัง ว้าย.... แม่” พุดซ้อนตวัดพายข้ามหัวชบาทิพย์ ชบาทิพย์ปัดป้องเลิกพูดไปได้ 
“ก็นึกสนุกอยากออกกำลังบ้างแหละค่ะ” พุดซ้อนเอาเรือเทียบขึ้นบันไดมาโดยไม่มีใครเชิญ ถือถุงขนมติดมาด้วย
“ไปตลาด ซื้อขนมมาฝากบ้านนั้นบ้านนี้ตามรายทางค่ะ นี่ขนมของคุณน้าค่ะ” พุดซ้อนส่งขนมให้ ชบาทิพย์ขึ้นมาด้วย
“แม่คุณ ช่างใจบุญสุนทานอะไรขนาดนั้น” คุณยายเปิดถุงหยิบขนมมาดู 
พุดซ้อนฉีกยิ้มกับสาลิน “นี่คุยอะไรกันอยู่คะ หนูสา”
“คุยกันเรื่องหนังกลางแปลงเมื่อคืนค่ะ” 
พุดซ้อนตาโตเข้าล็อก “อ๋อ หนังฝรั่งเมื่อคืน ไม่ไหวค่ะ แม่นางเอกน่ะเป็นเด็กใจแตกหลงแสงสี ไปทำงานคลับงานบาร์ ลงท้ายก็เสียคน เปลี่ยนผู้ชายยังกะเปลี่ยนกางเกงลิง”
“ย่ะ....มีลูกสาวน่ะเหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้าน” พุดซ้อนพยักหน้า “แม่ซ้อนต้องระวังหนูชบาให้ดีๆ นะ”
ชบาทิพย์ยิ้มดูปัญญาอ่อน พุดซ้อนเชิดใส่คุณยายนิดหนึ่ง “อุ๊ย หนูชบาน่ะทั้งเรียบร้อยทั้งเซ่อ เอ๊ย ทั้งซื่อ ไม่ทำอะไรให้ดิฉันอับอายขายหน้าแน่ค่ะ วุ้ย.... หนูสา ชุดอะไรสวยจริง ยังกะชุดนักร้อง”
“อ๋อ ชุดราตรีค่ะ หนูจะใส่ไปงานเปิด เอ้อ โรงเต้นรำวันเสาร์นี้”
“ที่เขาลือกันว่า หนูจะไปไหนเป็นนางพ๊าดซะเน่อ นั่งชั่วโมง ใช่ไหม” 
คุณยาย คุณตา ยายพิณสะดุ้งเฮือก สาลินยิ้มสู้ “คงไม่ได้นั่งหรอกค่ะ”
“หา หรือไปนอน”
“คงไม่ได้ทั้งนั่งทั้งนอนค่ะ แต่คงต้องไปยืนไปเดิน ต้อนรับแขกผู้ใหญ่ มีท่านรัฐมนตรี 3-4 ท่านมาเปิดงานค่ะ”
คุณตาอธิบาย “แม่สาน่ะ เขาเป็นหัวหน้าประชาสัมพันธ์ ก็เหมือนกรมโฆษณาการน่ะ แม่ซ้อน”
คุณยายสำทับ “เขาให้เงินเดือน เดือนละตั้ง 2 หมื่น”
พุดซ้อนกับชบาทิพย์ผงะ “2 หมื่น”
“ว้าย....หนูอยากทำบ้าง ให้หนูนั่งชั่วโมงก็ได้”
“นังชบา”
คุณยายย้ำ “อ๋อ แล้วก็ทำงานแค่ตอนกลางวันเท่านั้นนะ”
“หนูทำกลางคืนก็ได้”
“อีชบา กลับ”
สาลินประชด “ฝากคุณน้าช่วยไปลือต่อด้วยนะคะ”
“ไม่ต้องห่วงจะลือยันรากเลยล่ะ” พุดซ้อนตาขวางฉีกยิ้ม แล้วกระชากชบาทิพย์ลงเรือไป 
สาลินยิ้ม คุณตาคุณยาย ยายพิณมองตามอย่างมุ่งร้าย คุณยายหันมาค้อนสาลิน สาลินสอยชุดต่อ ทำไม่รู้ไม่ชี้

วันต่อมา คุณชายรองนั่งกับคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงจิบเครื่องดื่มที่ร้านหรูบนโรงแรม
“ทำไมต้องมาร้านนี้อีกแล้วล่ะครับ แล้วผมก็ไม่มีเงินจ่ายนะครับ ต้องขอยืมหญิงก่อน” 
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงกลัดกลุ้ม แต่พยายามยิ้มเอาใจคุณชายรอง “คุณรองขา วันนี้หญิงขอปรึกษาเรื่องสำคัญเรื่องนึง”
“ว่ามาซีครับ”
“เมื่อเราแต่งงานกัน หรืออาจจะก่อนแต่งก็ได้ หญิงอยากให้คุณรองรีบไปกราบขอประทานอภัยเด็จป้าได้ไหมคะ ขอประทานน้ำสังข์จากพระองค์ท่าน” 
“ทำไมครับ ทำไมต้องทำอย่างนั้น”
“ไม่อย่างนั้นเราจะหมดตัวกันทั้งคู่สิคะ” 
“โธ่.....หญิง แล้วหญิงคิดว่าเด็จป้าจะทรงยอมยกโทษให้เราอย่างนั้นเหรอ” 
“คุณเป็นคนโปรดของเสด็จ กราบทูลว่าคุณสำนึกในความผิด เดี๋ยวก็พระทัยอ่อนเองละค่ะ” 
คุณชายรองหน้าเศร้า “คุณคงรู้จักเด็จป้าน้อยไป ท่านตรัสคำไหนต้องเป็นคำนั้น” 
“แต่เราควรได้กลับไปใช้ชีวิตร่วมกันในวังวุฒิเวสม์ ได้อยู่เรือนหอหลังนั้นสมเกียรติ สมฐานะของเรา”
“กลับไปพึ่งใบบุญเด็จป้าน่ะเหรอ ลืมเรื่องนั้นไปเถอะ ผมไม่มีทางได้กลับไปใช้สกุลวุฒิวงศ์ได้อีกแล้ว หญิง....ตอนนี้เราต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่นะครับ” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงยิ่งเครียด คุณชายรองจับมือคุณหญิงเทพีเพ็ญแสง ยิ้มให้กำลังใจ “หญิงครับ ตอนนี้ผมต้องใช้นามสกุลใหม่แล้วนะ หญิงช่วยผมคิดหน่อยซีว่าจะใช้นามสกุลอะไรดี”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเบิกตากว้าง ดึงมือออกจากคุณชายรองอย่างลืมตัว “สกุลใหม่เหรอคะ เอ้อ คุณรองคงต้องตั้งเองแล้วล่ะค่ะ”
“อ้าว....แต่นามสกุลนี้หญิงต้องเป็นคนใช้นะ ไม่ใช่แค่ใช้ หญิงต้องเป็นต้นตระกูลด้วย” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงมีแววชิงชังรังเกียจ ขยับตัวออก บริกรเข้ามาพอดี รับออเดอร์ คุณชายรองเปิดเมนู “อย่าสั่งแพงนักนะครับ เราต้องประหยัด เอาข้าวเปล่าไข่เจียวก็แล้วกัน อ้อ ขอน้ำปลาพริกด้วยนะ”
บริกรปรายตามองคุณชายรองอย่างดูแคลนนิดๆ คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเห็นสายตานั้น อยากร้องกรี๊ดออกมา

คุณชายเล็กในชุดหมีบริษัท นั่งร้านเสียโปกับสาลิน “คิดดีแล้วเหรอครับ เรื่องไปทำงานให้นายอัศนีย์ พรุ่งนี้เปิดตัวไนต์คลับเขานี่ครับ”
“ค่ะ โธ่ ฉันทำไม่นานหรอก หาเรื่องเกเรสักหน่อย เดี๋ยวเขาก็ไล่ออก นี่ ช่วงนี้คุณดูแลพี่ศรีให้ฉันด้วยนะ” 
“ทำไมครับ”
“พี่ศรีกำลังเฮิร์ทคุณชายรองอย่างหนักเลยน่ะซี” 
คุณชายเล็กมองสาลินนิ่ง “คุณสาครับ คุณไม่เปลี่ยนใจแน่เหรอ”
“เปลี่ยนใจเรื่องอะไรคะ”
“ก็เรื่องรับผมเป็นแฟนไง น่า เราสองคนน่ะมีอะไรเหมือนกันตั้งหลายอย่าง น่าจะดึงดูดมาอยู่คู่กัน”
สาลินทำปากยื่น “ใครบอกคุณล่ะ ตามหลักฟิสิกส์พื้นฐาน สิ่งที่เหมือนกันจะผลักกัน สิ่งที่ต่างกันต่างหากถึงจะดึงดูดกัน”
“ว้าว....เหมือนแม่เหล็กขั้วบวกขั้วลบใช่ไหมฮะ”
“ใช่ คุณน่ะร่าเริง ช่างพูด ทำตัวง่ายๆ ไม่มีกฏเกณฑ์ เหมาะกับคนเงียบๆ อยู่ในกรอบเจ้าระเบียบ เหมือนอย่างพี่ศรี” 
คุณชายเล็กใจวาบ เห็นด้วย แล้วรีบแก้กลับ “อือม์ ส่วนคุณน่ะร่าเริง ขี้เล่น ช่างเจรจา ไม่ถือตัว ก็ต้องเหมาะกับคนเย่อหยิ่ง เงียบขรึม ไว้ตัวและก็ขี้เก๊กนะซีฮะ” 
สาลินใจวูบวาบยิ่งกว่าคุณชายเล็ก พูดเสียงเบา หน้าแดงขึ้นมาทันที สาลินเสียงอ่อย “คุณหมายถึงใคร”
“ก็หมายถึง...คนขี้เก๊ก...ทั่วๆไปน่ะซีฮะ” 
สาลินหลบตาคุณชายรองที่มองอย่างรู้ทัน “เออ....ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” สาลินออกจากร้านไป 

อ่านละคร สะใภ้จ้าว ตอนที่ 21/3 วันที่ 10 พ.ย. 58
ละครเรื่อง สะใภ้จ้าว บทประพันธ์โดยรจนา
ละครเรื่อง สะใภ้จ้าว บทโทรทัศน์โดย วุสิทธิชัย บุณยะกาญจน
ละครเรื่อง สะใภ้จ้าว กำกับการแสดงโดย ชนินทร ประเสริฐประศาสน์
ละครเรื่อง สะใภ้จ้าว ผลิตโดย บริษัท บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด
ละครเรื่อง สะใภ้จ้าว แนวโรแมนติก-คอมเมดี
ละครเรื่อง สะใภ้จ้าว ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.20 น.
ติดตามชมละครเรื่อง สะใภ้จ้าว ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สะใภ้จ้าว นักแสดงนำ ธนวรรธน์ วรรธนะภูติ,พิจักขณา วงศารัตนศิลป์
ที่มา ไทยรัฐ